Cubegallery

Μαριγώ Κάσση ▪ Σπυριδούλα Πολίτη
Une liaison pornographique

Εγκαίνια: Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020, 20.00 – 22.30

Επιμέλεια: Λιάνα Ζωζά

Διάρκεια έκθεσης: 14 Φεβρουαρίου – 7 Μαρτίου 2020

Στην Cube Gallery, υποδεχόμαστε τον Φεβρουάριο με τον εικαστικό διάλογο, της Μαριγώς Κάσση και της Σπυριδούλας Πολίτη, που έχει τον τίτλο Une liaison pornographique. Η καθεμία από τις εικαστικούς σχολιάζει με το δικό της μοναδικό ύφος, τον έρωτα, την επιθυμία, αλλά και το κατά πόσο μπορεί να διαχωρισθεί η ερωτική πράξη από το συναίσθημα. Η Μαριγώ Κάσση και η Σπυριδούλα Πολίτη, δεν είναι η πρώτη φορά που καλούνται να συνυπάρξουν εικαστικά, μιας και οι δυό τους είναι ιδρυτικά και ενεργά μέλη της εικαστικής ομάδας Indoors, είναι όμως η πρώτη φορά που καλούνται να συνομιλήσουν εικαστικά μέσα από μία σχέση “πορνογραφική”, παίρνοντας και ένα επιπλέον ερέθισμα από την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, μιας και η έκθεση εγκαινιάζεται, την Παρασκευή, 14 Φεβρουαρίου 2020.

“Είμαι τρομερά ζωντανεμένος, γεμάτος οδύνη, και νιώθω απόλυτη την ανάγκη να σε δω. Πρέπει να σε δω. Σε βλέπω απαστράπτουσα και θαυμάσια, και την ίδια στιγμή γράφω στη Τζουν και γίνομαι κομμάτια, αλλά μπορείς να με καταλάβεις. Πρέπει να με καταλάβεις, Αναΐς, και να σταθείς στο πλευρό μου. Είσαι παντού, ολόγυρά μου, σαν μια λαμπρή φωτιά. Ω, να΄ξερες, Αναΐς, πώς νιώθω αυτή την ώρα... Θέλω να γνωριστούμε ακόμα πιο πολύ. Σ' αγαπώ. Σ'ερωτεύτηκα σαν ήρθες και κάθισες στο κρεβάτι μου -όλο εκείνο το δεύτερο απόγευμα μαζί σου ήταν μια ζεστή υγρασία- κι ακούω ξανά τον τρόπο με τον οποίο προφέρεις τ' όνομά μου - με την παράξενη προφορά σου. Μου ξυπνάς ένα τέτοιο μίγμα συναισθημάτων - δεν ξέρω πώς να σε πλησιάσω. Έλα, απλώς, κοντά μου, πλησίασέ με, κι όλα θα είναι όμορφα. Στο υπόσχομαι …” γράφει ο Henry Miller στην αιώνια ερωμένη του και ιέρεια της ερωτικής λογοτεχνίας Anaïs Nin, σε μία από τις άπειρες επιστολές που ανταλλάσουν μεταξύ τους. Λέγεται πως μόνο μέσα στο 1932, ο Miller έστειλε στην ερωμένη του εννιακόσιες πολυσέλιδες επιστολές, όπως αναφέρεται στο βιβλίο της Henry and June.

Πότε λοιπόν, μια σχέση μπορεί να χαρακτηρισθεί “πορνογραφική”? Υπάρχουν όρια και πότε αυτά ξεπερνιούνται? Είναι δυνατόν σε μία σχέση να διαχειριστείς το συναίσθημα και πως? Αυτά και ακόμη περισσότερα ερωτήματα που έχουν απασχολήσει στο παρελθόν συγγραφείς, καλλιτέχνες, κινηματογραφιστές, αλλά και γνωστούς ψυχαναλυτές, αποφασίσαμε να τα κάνουμε “γυναικεία” υπόθεση και να δημιουργήσουμε μια site specific εγκατάσταση στην Cube Gallery, όπου ο επισκέπτης θα μπορεί να περιηγηθεί ανάμεσα στα έργα των δύο καλλιτεχνών, άλλοτε σκληρά και άλλοτε αέρινα, πάντα ιδιαίτερα προσωπικά, με εμφανή την επιθυμία της συνάντησης, σε μια άλλη διάσταση!

Λιάνα Ζωζά, Επιμελήτρια έκθεσης

Είναι το ίδιο πράγμα ο έρωτας και ο πόθος; Σίγουρα είναι συγκοινωνούντα δοχεία, με συνεχώς εναλλασσόμενη αναλογία. Ίσως είναι ακριβώς αυτό που κάνει συχνά δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στα δύο.

Πώς βιώνουμε και πώς σωματοποιούμε τα συναισθήματά μας, τον έρωτα, την αγάπη, τη χαρά, τον φόβο, την αγωνία, τον πόνο, τον πόθο; Ποια σύμβολα χρησιμοποιούμε για να τα κάνουμε εικόνα;

Τα όργανα του σώματος έχουν τον πρώτο λόγο, το στομάχι, το συκώτι, αλλά η καρδιά κυριαρχεί σε συμβολισμούς. Αυτή είναι το πιο πολυχρησιμοποιημένο, το πιο πολυτραγουδισμένο και το πιο ζωγραφισμένο όργανο του ανθρώπινου σώματος. Ακόμα κι από το μυαλό. Αυτό έχει βλέπετε επιφορτιστεί τον συμβολισμό της λογικής, και η λογική χάνεται όταν κυριαρχεί το πάθος.

Πονάει η καρδιά μου. Φτερούγισε η καρδιά μου. Καρδιά μου καημένη. Ήταν μαχαίρι στην καρδιά. Έγινε η καρδιά μου χίλια κομμάτια. Μου σκίζει την καρδιά στα δύο. Μου μαυρίζεις την καρδιά. Καρδιά μαύρη ή κόκκινη, καρδιά λαμπερή, καρδιά πληγωμένη, ραγισμένη, λειωμένη, τρυπημένη από τα βέλη του έρωτα.

Αυθόρμητα προέκυψε και από εμένα η χρήση της εικόνας της καρδιάς σ αυτά έργα. Μιας καρδιάς τραυματισμένης, όπως όλες οι καρδιές που έχουν ζήσει και πονέσει. Μιας καρδιάς που με τον χρόνο επουλώνει τις πληγές της, ενώνει τα κομμάτια της και τα ράβει με χρυσές κλωστές.

Στον αντίποδα, η εικόνα του έρωτα μέσα από το ωμό, ενίοτε βίαιο, φθηνό σεξ των αισθησιακών ταινιών, μιας ερωτικής υποκουλτούρας χωρίς συναίσθημα.

Τα “ερωτικά” σχέδια βρίσκονταν πάντα στο νου μου -ο ερωτισμός εξάλλου απασχολεί ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας, αλλά οι πιο κλασσικές απεικονίσεις ενός ζευγαριού δεν ένιωσα να με καλύπτουν. Κατέφυγα έτσι σε μια πιο ωμή, πιο άμεση και συγχρόνως πιο πραγματική πηγή. Τις αισθησιακές ταινίες. Αυτές αποτέλεσαν το εργαλείο, το μοντέλο μου ας πούμε, για τα σχέδια αυτά.

Η ερωτική πράξη γίνεται κάτι σωματικό, σκληρό, φευγαλέο, γυμνό. Η πολλαπλότητα των εικόνων, σε αυτές τις ταινίες, η αποσπασματικότητα, τα focus, η έντονη σωματικότητα, μου έδωσαν τη λύση για τη μορφή των έργων.

Έτσι τα σχέδια απέκτησαν εξπρεσιονιστική γραφή, πολλαπλές αποσπασματικές εικόνες, οπτικές γωνίες εκ του σύνεγγυς, μέλη και σώματα σε κίνηση σαν να πλέουν, ή να ίπτανται σε έναν χώρο μάλλον απροσδιόριστο.

Η ένταση κυριαρχεί καθώς και η αίσθηση της απώλειας της αντίληψης του χρόνου και του τόπου. Αυτή τουλάχιστον ήταν η καλλιτεχνική μου πρόθεση, όπως αυτή εκφράζεται από το σχεδόν διάφανές και εύθραυστο χαρτί.

Μαριγώ Κάσση, Εικαστικός

Το ερωτικό στοιχείο εμφανίζεται στο έργο μου κατά καιρούς, είτε σε μορφή σχεδίου είτε κατασκευής.

Μία επέμβαση σε ένα ρούχο μου, ζωγραφίζοντας ένα ρούχο, ή μία γυναίκα σε παραλία, ένα ζευγάρι.

Σε μεγάλο ποσοστό το έργο μου βασίζεται σε μνήμες και στα βιώματά μου. Είναι αποτέλεσμα όλων αυτών και των διεργασιών που γίνονται μέσα μου.

Σήμερα η πρόσληψη της καθημερινότητας μαρτυρεί μια απελευθέρωση των δύο φύλλων, εξαλείφοντας το γελοίο αίσθημα ντροπής που προκαλούσε το γυμνό σώμα στο παρελθόν.

Το στριγκάκι το καυτό σόρτς, το κολάν και γενικά η γυναικεία μόδα προκαλεί. Το γυμνό σώμα απαγορεύεται ακόμα σε δημόσια θέαση. Δεν απαγορεύεται όμως η είσπραξη ερωτικών και συναισθηματικών αντιδράσεων που βιώνει ο καλλιτέχνης και ο κόσμος.

Πρόκειται για συγκερασμό ευνοϊκών περιστάσεων, (όπως μόδα, εικαστικές τέχνες, ποίηση, κινηματογράφος), που σηματοδοτούν τη νέα εποχή, καταργώντας ταμπού και ανθρώπινες προκαταλήψεις.

Εξιδανικεύω και οραματίζομαι την ιδανική σχέση με τα έργα με τα ζευγάρια.

Τροποποιώ και μεταλλάσσω εικαστικά, τα αρνητικά στοιχεία της ζωής σε θετικά.

Η τέχνη μου δίνει αυτή τη δυνατότητα και αυτό μου επιφέρει μία κάθαρση.

Σπυριδούλα Πολίτη, Εικαστικός

Σύντομα Βιογραφικά

Μαριγώ Κάσση

Η Μαριγώ Κάσση γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ζωγραφική και Κεραμική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με τους Γ. Μόραλη, Ν. Νικολάου, Λ. Κανακάκι.(1972-1978). Συνέχισε τις σπουδές της στο σχέδιο στο Παρίσι (1978 -1979), όπου έμεινε για ένα χρόνο. Αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Ζωγραφική στην ΑΣΚΤ με υποτροφία του ΙΚΥ. Είναι καθηγήτρια ζωγραφικής και υπεύθυνη των εικαστικών στη Vakalo art and design College. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Indoors. Έχει παρουσιάσει 15 ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Σπυριδούλα Πολίτη

Η Σπυριδούλα Πολίτη γεννήθηκε στη Χούνη Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε κλασική κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας (1976-1982) και ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1983-1987) κοντά στον Ν. Κεσσανλή. Επίσης, παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας με τον Π. Χριστοδουλίδη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1989-1991). Παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στη γκαλερί Αθήνα (1987). Είναι ιδρυτικό μέλος της εικαστικής ομάδας Indoors. Έχει παρουσιάσει 11 ατομικές εκθέσεις ενώ έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε μουσεία, τράπεζες και ιδιωτικές και συλλογές.